NAJCZĘŚCIEJ WYSTĘPUJĄCE PROBLEMY
Złość i agresja
Wstęp
Złość jest ważną emocją, a kiedy się boimy, może sprawić, że czujemy się mniej bezbronni i jesteśmy w stanie przetrwać sytuację. Ważne jest to, jak wyraża się złość i reaguje na nią. Najczęściej złość staje się problemem, kiedy jest ignorowana lub nie jest wyrażana we właściwy sposób. Jeśli złość dziecka jest ignorowana, może się ona kumulować w środku, co może prowadzić do wyrażania jej w postaci destrukcyjnych zachowań lub kierowania frustracji przeciwko sobie.
CO WARTO PRZEMYŚLEĆ
Dzieci odczuwają złość z tych samych powodów, co dorośli. Możliwe, że aktualnie coś dziecko denerwuje i reaguje na to, ale może też być tak, że w przeszłości zostało źle potraktowane i nadal odczuwa z tego powodu złość, przez co nosi w sobie wiele "skumulowanej" złości.
Proszę rozważyć poniższe kwestie:
Czy dziecko jest dręczone?
Czy dziecko nie radzi sobie w szkole?
Czy dziecko nie potrafi wyrazić siebie słowami?
Czy w domu są jakieś problemy (np. bardzo surowi rodzice, konflikty rodzicielskie)?
Czy dziecko przeżyło stratę lub żałobę?
POMYŚL O SOBIE
Każdy wie, co to znaczy czuć złość lub doświadczać czyjejś złości. Te doświadczenia wpływają na naszą reakcję na gniew dziecka lub nastolatka (np. jeśli doświadczyliśmy, że gniew przerodził się w przemoc, możemy reagować z lękiem lub obroną).
Świadomość własnego nastawienia do gniewu jest bardzo ważna w reagowaniu na niego, dzięki czemu nie przyjmujemy negatywnych założeń i nie pogarszamy sytuacji.
PRZYCZYNY AGRESJI
Agresywnego reagowania można się nauczyć od kogoś, kto nam to pokazał.
Reakcje agresywne są prymitywne i często stosowane z braku innych strategii.
Zachowania agresywne są często odzwierciedleniem uczuć, które trudno wyrazić w inny sposób.
Agresja jest dość stabilną cechą; kiedy już stanie się utrwalonym sposobem radzenia sobie, rzadko z czasem ustępuje.
Co możesz zrobić jako rodzic/opiekun?
KIEDY DZIECKO ODCZUWA ZŁOŚĆ
Postaraj się zachować spokój.
Zachowaj się asertywnie, ale staraj się pokazać, jak radzić sobie z uczuciami gniewu, nie okazując przy tym agresji.
Spróbuj wyjaśnić sytuację (wyklucz złość wynikającą z nieporozumienia lub poczucia bycia ignorowanym).
Rozładuj sytuację, oferując niewielkie możliwości wyboru; spróbuj dać dziecku odrobinę kontroli.
Przenieś się w ustronne miejsce, ale weź pod uwagę ryzyko przebywania sam na sam z rozzłoszczoną osobą.
Należy konsekwentnie stosować kary i konsekwencje - należy to traktować jako doświadczenie edukacyjne.
Postaraj się jasno określić, jakiego zachowania oczekujesz od dziecka.
Należy zawsze mieć możliwość skorzystania z drugiej szansy.
Ważne jest, aby zapewnić jak najwięcej okazji do wysłuchania i rozpoznania gniewu.
KIEDY DZIECKO SIĘ USPOKOI
Wyjaśnij, że złość jest normalnym zjawiskiem i nie jest złą emocją. Spróbuj pomóc dziecko lepiej ją zrozumieć.
Wyjaśnij proces powstawania gniewu i jego wpływ na nasze ciało i emocje.
Spróbuj określić, co wywołuje u dziecka złość i poszukaj alternatywnych sposobów radzenia sobie z nią.
Spróbuj ograniczyć zewnętrzne czynniki stresujące (np. dręczenie).
Zachęcaj dziecko do wyrażania złości w odpowiedni sposób i doceniaj próby jej opanowania.
Naucz dziecko, jak z szacunkiem zachować się w sytuacji, gdy nie zgadza się z czyimś zachowaniem lub opinią.
Zachęcaj dziecko do zauważenia sytuacji, w których dobrze poradziło sobie ze złością lub wyraziło ją skutecznie i ze spokojem.
Naucz dziecko innych sposobów zmniejszania napięcia (np. ćwiczenia i relaksacja).
Kiedy należy rozważyć zwrócenie się o pomoc do specjalisty
NALEŻY ROZWAŻYĆ SZUKANIE POMOCY:
Kiedy złość występuje razem z innymi niepokojącymi zachowaniami lub problemami natury psychicznej (np. samookaleczenia).
Jeśli występuje wzorzec powtarzającego się, uporczywego i nadmiernego zachowania antyspołecznego, agresywnego lub buntowniczego, który utrzymuje się pomimo interwencji.
Jeśli próby pomocy ujawniły problemy, z którymi nie potrafisz sobie poradzić.
Jeśli zachowanie odbiega od poziomu rozwoju dziecka, przyjętych norm zachowania w grupie rówieśniczej i uwarunkowań kulturowych (np. wybuchy złości u dziecka w wieku poniżej 5 lat nie są uznawane za coś nietypowego).
Dalsze wsparcie, porady i samopomoc
Young Minds udziela bezpłatnych, rzeczowych i praktycznych informacji na temat wielu problemów związanych ze zdrowiem psychicznym dzieci i młodzieży. Udostępnia informacje o uczuciach i objawach, stanach chorobowych i dbaniu o siebie. Zawiera również szczegółowe informacje na temat samookaleczenia i tego, co należy zrobić w przypadku samookaleczenia.
Strona
Minded jest bezpłatnym materiałem edukacyjnym na temat zdrowia psychicznego dzieci i młodzieży przeznaczonym dla dorosłych, ale może być również bardzo przydatny dla nastolatków. Porusza wiele tematów.
Strona
Relate udziela konkretnych porad dotyczących różnych rodzajów zmartwień i problemów, adresowanych do młodych osób.
Strona